horra — is. 1. Müxtəlif maddələrdən ibarət sıyıq kütlə. <Qurban:> Qanın qaralmasın, Telli, yerə töküləni yığıb vermişəm, sexdə alma horrası qayırsınlar. Ə. M.. – Təkərlərdən qopan horra palçıq yola səpilmiş narın ağ duzun üstünü tamam örtdü. . . İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
böyən — (Meğri) qoyunun ifraz etdiyi duru, sıyıq nəcis ◊ Böyən töx’məx’ (Meğri) – duru, sıyıq nəcis ifraz etmək. – Qoyunnar oxarta göy yeyillə ki, böyən töküllə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
duru — sif. 1. Maye halında olan, su kimi axıcı, sıyıq. Duru yanacaq. Duru palçıq. Duru xörək. // Həddindən artıq sıyıq olan, suyu çox olan, sulu. Duru qatıq. Duru dovğa. 2. Saf, təmiz, şəffaf, aydın. Vətənimin göyləri göllərindən durudur; Qoynunda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sıyıqlaşdırmaq — f. Daha da sıyıq etmək, yaxud qatı halda olan şeyi sıyıq hala salmaq; durulaşdırmaq. Palçığı sıyıqlaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəmir — is. 1. Unun az su və ya başqa bir maye ilə yoğurulmasından hasil olan suvaşqan kütlə. Acıtmalı xəmir. Düşbərə xəmiri. – Xəmir yeyənin fağırı olmaz. (Ata. sözü). <Rəşid:> Xəmir gəldiyinə görə çörəyi yapmaq lazım gəlir. T. Ş. S.. Xəmir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bomba — I (Ağdam, Bərdə, Füzuli, Şuşa, Tərtər) göyərti və düyüdən hazırlanan sıyıq xörək. – Yaz vaxdı bomba ləzət verir (Ağdam); – Boyana bombası olseydi, nə yeyərdim! (Bərdə); – Sö:üx dəyən adam bomba yesə tez sağalar (Tərtər); – Əzizə xala bomba… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
boze — (Kəlbəcər) sıyıq xörək. – Nənə, bir boze bişir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cuyux — (Gədəbəy, Qazax, Qubadlı) sıyıq. – Biz xörəyi cuyux pişirerəx’ (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çuyux — (Basarkeçər) sıyıq. – Xamır çuyuxdu, kündə təndirdə durmur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dımızıx — (Beyləqan) sıyıq, duru. – Qatığ dımızıx olmuşdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti